ယဇ်နှင့်လက်ဝါးကပ်တိုင်

(၄) ဓမ္မဟောင်းနှင့်ဓမ္မသစ်ကျမ်းကိုနှိုင်းယှဉ်ခြင်း ယဇ်နှင့်လက်ဝါးကပ်တိုင် ဓမ်မဟောငျးကမျြး၏ယဇျပူဇျောသောအပြစ်သားကိုအစားအပြစ်အနာအဆာများမပါဘဲသားရဲကိုသတ်ခြင်းငှါအရာဖြစ်ခဲ့သည်။ ဓမ္မဟောင်းအချိန်ကယဇ်ပုရောဟိတ်များသည်ယဇ်များကိုပူဇော်ကြသည်။ အပြစ်ဟောင်းများကိုဖယ်ရှားရန်ဓမ္မဟောင်းဓိr္ဌာန်များကိုဘုရားသခင်အားအစဉ်မပြတ်ခဏခဏပေးအပ်ခဲ့သည်။ ဓမ္မသစ်ခေတ်၏လက်ဝါးကပ်တိုင်သည်အပြစ်သားအားလုံးကိုနောင်တရသူအတွက်တစ်ကြိမ်သာရွေးနုတ်ရန်ယဇ်ဖြစ်သည်။ ရွေးနုတ်ဖိုးဆိုသည်မှာဘုရားသခင်သည်စာတန်အတွက်ဈေး ပေး၍ အပြစ်သားတစ် ဦး ကိုဝယ်ယူခြင်းဖြစ်သည်။ ရွေးနုတ်ဖိုးမှာဘုရားသခင်ကယေရှု၏အသွေးတော်၏စျေးနှုန်းကိုစာတန်အား ပေး၍ နောင်တရသူများကိုဝယ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းသည်အပြစ်လွှတ်ခြင်းအတွက်ဖြစ်သည်၊ သို့သော်ဓမ္မသစ်ကျမ်းလက်ဝါးကပ်တိုင်သည်နောင်တယူသူများကို ၀ ယ်ရန်သွေးသွန်းခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့်ဘုရားသခင်ကသူ့လူတွေရဲ့အပြစ်တွေကိုဆေးကြောပေးတယ်။『သို့သော်လည်း၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းသည် သန့်ရှင်းရာဌာနထဲသို့ သူတပါးအသွေးနှင့် နှစ်တိုင်း အစဉ်ဝင်ရသကဲ့သို့ ခရစ်တော်သည် အဖန်များစွာ ကိုယ်ကို ပူဇော်ရသည်မဟုတ်။ ထိုသို့ပူဇော်ရသည်မှန်လျှင်၊ ကမ္ဘာဦးမှစ၍ အဖန်များစွာ အသေခံတော်မူရ၏။ ယခုမူကား၊ ဤကပ် ကာလအဆုံး၌ တခါတည်း ကိုယ်ကိုပူဇော်သောအားဖြင့် အပြစ်များကို သုတ်သင်ပယ်ရှင်းခြင်းငှါ ပေါ်ထွန်းတော်မူ၏။ 』(ဟေဗြဲ ၉: ၂၅-၂၆)