ဓမ္မဟောင်းကျမ်းနှင့်သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏နိယာမ

ဘုရားသခင်၏တရားတော်သည်အပြစ်ရှိသောသူတို့ကိုချုပ်နှောင်သောထောင်နှင့်တူ၏။ ဤပညတ်တရားကိုအပြစ်နှင့်သေခြင်းတရား၏ဥပဒေဟုခေါ်တွင်သည်။ Theသရေလအမျိုးသည်များစွာသောပညတ်တို့ကိုမစောင့်ဘဲနေလျှင်၊ ပညတ်တရားသည်toသရေလလူတို့အားဘုရားသခင်ကလူသားများကိုအပြစ်သားများဟုအသိအမှတ်ပြုရန်သူတို့ကိုပေးအပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ပညတ်တရားသည်နောင်တရရန်ခရစ်တော်ထံသို့ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအားဖြင့်ဘုရားသခင်ထံပြန်လာစေမည့်ဆရာကိုဆိုလိုသည်။ သို့သော်သမ္မာကျမ်းစာကနောင်တရသူအနည်းငယ်သာရှိသည်ဟုဆိုထားသည်။ ၀ ိညာဉ်တော်၏နိယာမသည်သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏လမ်းပြမှုကိုခံယူသူများနှင့်သက်ဆိုင်သည်။ နောင်တရပြီးစာတန်ထံမှလက်ဝါးကပ်တိုင်တွင်အသေခံခဲ့သောယေရှုခရစ်နှင့်ပေါင်းဖော်ခြင်းကိုဘုရားသခင်ဝယ်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့်မွေးဖွားခြင်းကိုခံကြပါစို့။ သန့်ရှင်းသော ၀ ိညာဉ်တော်တရားကိုနာခံသူတို့သည်အပြစ်နှင့်သေခြင်းတရားနှင့်မသက်ဆိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့်ဘုရားသခင်သည်သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်နောက်သို့လိုက်သောသူတို့၏အပြစ်များကိုမမေးပါ။ ဘုရားသခင်ကယ်လွှတ်တော်မူသောကြောင့် ယေရှုခရစ်၌တည်၍၊ ဇာတိပကတိအတိုင်းမကျင့်၊ ဝိညာဉ် ပကတိအတိုင်း ကျင့်သောသူတို့သည် အပြစ်စီရင်ခြင်း နှင့် လွတ်ကြ၏။ ယေရှုခရစ်၌တည်၍ အသက်ရှင်စေသော ဝိညာဉ်တော်၏တရားသည် အပြစ်တရား၏ လက်မှ၎င်း၊ သေခြင်းတရား၏လက်မှ၎င်း၊ ငါ့ကိုကယ်လွှတ်ပြီ။ (ရော ၈ း ၁-၂) ဘုရားသခင်ကိုဇာတိပကတိ၌လိုက်လျှောက်သူများသည်အပြစ်တရားနှင့်သေခြင်းတရားနှင့် ၀ ိညာဉ်တော်ကိုလိုက်လျှောက်သောသူတို့သည်သန့်ရှင်းသော ၀ ိညာဉ်တော်၏တရားအားဖြင့်ကျင့်သုံးသည်။『ဇာတိပကတိရှိသောသူတို့သည် ဇာတိပကတိ နှင့် စပ်ဆိုင်သော အရာတို့ကိုစွဲလမ်းသော စိတ်သဘော ရှိကြ၏။ ဝိညာဉ်ပကတိရှိသော သူတို့မူကား၊ ဝိညာဉ် ပကတိနှင့်စပ်ဆိုင်သောအရာတို့ကို စွဲလမ်းသော စိတ်သဘောရှိကြ၏။ 』(ရောမ ၈: ၅)