သမ္မာကျမ်းစာထဲတွင်သေခြင်း၏အဓိပ္ပာယ်

(၇) သမ္မာကျမ်းစာထဲတွင်သေခြင်း၏အဓိပ္ပာယ် သေလွန်သူများ၏အဓိပ္ပာယ်သည်ကိစ္စနှစ်ခုဖြစ်သည်။ ဦး ဆုံးအနေနှင့်သေခြင်း၏ထုံးတမ်းစဉ်လာအားဖြင့်နှစ်ခြင်းခံသူသည်ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်အသေခံမည်ဟုသတင်းပို့သည်။ ဒါဗတ္တိဇံပဲ။『ထိုကြောင့်၊ အသေခံတော်မူခြင်း၌ ဗတ္တိဇံကို ခံသောအားဖြင့်၊ ထိုသခင်နှင့် အတူသင်္ဂြိုဟ်ခြင်းကို ခံကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ခရစ်တော်သည် ခမည်းတော်၏ ဘုန်းတန်ခိုးအားဖြင့် သေခြင်းမှထမြောက်တော် မူသည်နည်းတူ၊ ငါတို့သည်လည်း အသစ်သောအသက်၌ ကျင်လည်ရကြသတည်း။ 』(ရောမ ၆: ၄) ဗတ္တိဇံသည်ရေထုပ်ခြင်းနှင့်ရေထဲမှထွက်လာသည့်ထုံးတမ်းစဉ်လာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ရေ၌စိမ်ခြင်းသည်အပြစ် (ဖုန်) မဟုတ်ဘဲသေခြင်းကိုဆေးကြောခြင်းမဟုတ်ပါ။ ရေမှတက်လာသည့်အခါ၎င်းသည်ဘဝသစ်အဖြစ်မွေးဖွားလာကြောင်းပြသသည်။『ထိုသို့သော ဥပမာအတိုင်း၊ ယခုတွင်ဗတ္တိဇံသည် ယေရှုခရစ်ထမြောက်တော်မူသောအားဖြင့်၊ ငါတို့ကို ကယ်တင်တတ်၏။ ဗတ္တိဇံဟုဆိုသော်၊ ကိုယ်ကာယ၏ အညစ်အကြေးဆေးကြောခြင်းကို မဆိုလို။ ကိုယ်ကို ကိုယ်သိသောစိတ်ကြည်လင်၍၊ ဘုရားသခင့်ရှေ့၌ ဝန်ခံခြင်းကို ဆိုလိုသတည်း။ 』(၁ ပေတရု ၃:၂၁) ဒုတိယ၊ ဘုရားသခင့်စကားတော်နှင့်လူတို့၏အကြံအစည်များကွာခြားသောအခါသေခြင်းသည်လူ၏အတွေးများကိုစွန့်လွှတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ လူတို့သည်ဘုရားသခင့်စကားတော်များသည်လက်တွေ့မကျဟုလူအများထင်မှတ်ကြသည်။ သို့သော်သေခြင်းသည်သူ၏အတွေးများကိုစွန့်လွှတ်ပြီးဘုရားသခင်၏ကတိတော်များကိုယုံကြည်ရန်ယုံကြည်ခြင်းဖြစ်သည်။ သရေလအမျိုးသားတို့သည်သူလျှိုတဆယ်နှစ်ယောက်ကိုလွှတ်ပြီးလျှင်၊ ခါနာန်ပြည်သို့ရောက်ခြင်းငှါ၊ သူတို့သည်ပြန် လာ၍ လူများရှေ့တွင်လျှောက်ဆိုကြ၏။ သူလျှိုဆယ်ယောက်ကခါနာန်ပြည်ထဲဝင်ရင်မင်းကြီးအာနကကြောင့်ငါတို့သေရမယ်လို့ပြောခဲ့တယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကအာနကကိုအနိုင်ရမယ်လို့ပြောခဲ့တယ် သူလျှိုဆယ်ယောက်၏သတင်းကိုအီဂျစ်ပြည်မှထွက်ခွာသူအားလုံးယုံကြည်သည်။ ဘုရားသခင်သည်အမျက်ထွက်တော်မူ၏။ theသရေလလူအပေါင်းတို့ကိုတော၌သေစေခြင်းငှါ၎င်း၊ သားယောက်ျားကိုဘွားမြင်။ ၊ သားယောက်ျားကိုဘွားမြင်ပြီးလျှင်၊